Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. Wspominając o tym dniu nie można w kontekście naszej Gminy nie napisać o teatrze, który działał w Piotrowicach, teatrze „Jacy Tacy”.
Amatorski teatr w Piotrowicach Świdnickich powstał już w listopadzie 1945 roku. Jego nierozerwalną częścią była założycielka Pani Julia Buda czule nazywana „Agatką”. Na ziemi wadowickiej skąd pochodziła, Pani Julia zakochała się w teatrze. To tam stawiała swoje pierwsze kroki na scenie w amatorskim zespole oraz należała do Katolickiego Związku Młodzieży Polskiej. Po przyjeździe na nasze ziemie pomimo pracy na roli oraz zajęć w bibliotekach, stworzyła teatr, który był wizytówką naszej okolicy.
Za datę powstania teatru uznaje się listopad 1945 (Nazwę „Jacy Tacy” wymyślono około roku 1967, kiedy to zespół zaczął uczestniczyć w różnych przeglądach). Od tamtego momentu zespół zaczął przygotowywać się do przedstawienia „Więzień Oświęcimski”, który opisywał losy byłego więźnia tego obozu. Premiera odbyła się 19 marca 1946. Kilkanaście osób wystąpiło dla ówczesnych piotrowiczan: polskich osadników, ludności niemieckiej i stacjonujących we wsi radzieckich czołgistów. Przedstawienie okazało się sukcesem.
Z pomysłu o teatrze rodziły się inne inicjatywy, takie jak Orkiestra nietypowa, „Wesoły autobus”, czy młodszy zespół „Beniaminki”.
Orkiestra wzbudzała ciekawość, gdyż jej członkowie grali na garnkach, butelkach, tarkach do prania, a znakiem rozpoznawczym była koza Mery, która towarzyszyła im w imprezach plenerowych. Sława i osiągnięcia zespołu były duże. Nawiązano współpracę z Towarzystwem Przyjaciół Teatru i dzięki temu piotrowiczanie mogli poznać tak znakomitych aktorów jak: Stanisława Mikulskiego, Krzysztofa Kolbergera , Marka Perepeczko, Wojciecha Siemiona, Jerzego Kamasę, Bronisława Cieślaka, Zofię Rysiówną czy Dorotę Stalińską.
Oba zespoły nawiązały współpracę i w 1986 roku wystawiły na scenie w Piotrowicach adaptację „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, które wywołało rozgłos tej inicjatywy w Telewizji Polskiej. Ludzie nie mogli się pomieścić, więc trzeba było grać kolejne przedstawienie tego samego dnia. Próby trwały tylko tydzień i korzystniejsze wrażenie zrobili amatorzy. W latach 1991-1995 reżyserią przedstawień zajął się Ryszard Dykcik, wieloletni członek zespołu.
Teatr miał bogaty repertuar. Aktorami byli mieszkańcy Piotrowic a deskami teatralnymi była świetlica wiejska.
Dziś niestety teatr już nie istnieje, co jest nie odżałowaną stratą. Teatr z takim dorobkiem w naszym przekonaniu winien mieć swoją reaktywację. Kto wie, może ktoś się o to kiedyś pokusi. Czekamy na to.
Marcin Burski
Źródło, foto: Labiryntarium.pl